خیلی سخته دلت پر باشه از غصه، غصه هایی که
بدجورداره رو دلت سنگینی می کنه و تو حتی
جرات نداری اونها رو به زبون بیاری
غصه هایی که دلت می خواد با تمام وجود اونها را
فریاد بزنی تا شاید بتونی روح خسته ات را از زیر
سنگینی آوارشون بیرون بکشی،اما نمی تونی
نمی تونی و فقط سکوت می کنی
تو مجبوری لبخند بزنی به همه ی اونهایی که هستند
به همه ی اونهایی که دورت رو گرفتند تا تنها نمونی
فقط بخاطر اینکه رنج نکشی از جواب دادن به یه
سوال...
که آخه ای دل شکسته 

 چرا باهام این جوری می کنی؟؟؟؟!!

خیلی تلخه دنیات پر باشه از آدمایی که لحظه لحظه تو
گوشت زمزمه می کنند دوست دارند، سعی می کنند
بهت ثابت کنند تموم هستی اونها تویی
ولی درست زمانی که تو احتیاج داری به یه آغوش گرم
به یه نفر که تو پناه بودنش بغض های فروخورده ای
رو که چنگ انداخته به گلوت و نمی ذاره نفس بکشی
رو اشک بریزی همه می ذارندت و میرن
اون وقت تو می مونی و یه دنیا تنهایی و همون بغض
همیشگی که با خودش هیچ اشکی رو به همراه نداره
..................!!!

خیلی دردناکه توی دنیای به این بزرگی، یه خلوت
نداشته باشی واسه تنهاییات، واسه دردایی که داره
قلبت رو به آتیش می کشه وتو دیگه تاب تحمل
اونها رو نداری ولی تلخ تر از اون اینه که درست
وقتی اون گوشه ی دنجرو پیدا کردی، دیگه هیچ
اشکی نداشته باشی تا همراهیت کنه،تا روگونه هات
جاری بشه و بشه یه مرهم واسه التیام دل شکسته ات