کاش مي شد راه انسان بودن را به همه آموخت / کاش مي شد راه خوب بودن را به همه آموخت / کاش مي شد کاشتن بذر محبت را به همه آموخت / کاش مي شد درو کردن گل عشق را به همه آموخت / کاش مي شد به همه گفت / در اين دنياي سردتر از سرير / مي توان از حرارت محبت ذوب شد / کاش مي شد به همه نشان داد / ميشه از تمام وابستگي ها شد آزاد / پرواز کردن تا آسمونها مثل کبوترها / کاش مي شد غم را از دل همه پاک کرد / دل همه را با عشق محبت آشنا کرد / لبخند را هم روي تمام لبها نشاند / کاش مي شد معني زندگي کردن را به همه فهماند / کاش مي شد تموم درياها را پر از ماهي کرد / کاش مي شد تموم آسمونها پر از ستاره کرد / کاش مي شد در کهکشان خدا بين ستاره ها غرق شد / از نور گرماي محبت آنها سيراب شد /

مي

اي مسافر غريبه چرا قلبمو شکستي؟ / رفتي و تنها گذاشتي دل به ناباوردي بستي؟ / حالا من تنها نشستم با نواي بي گرچه يوسف راعزيزمصربادرهم خريد
من ترابانقدجان ودل خريدارم نوايي / چه غريبم بي تو اينجا اي غريبه بي وفايي

من با همه ي دلم هماهنگ توام

يک نغمه ي عاشقانه در چنگ توام

از چيست که در روز رسيدن حتي

مانند شب فراق دلتنگ توام!؟

مهربانم دوستت دارم

تقديم به خواهر گلممممم

خدايا من در کلبه حقيرانه خود کسي را دارم که تو در عرش کبريايي خود نداري
من چون تويي را دارم
وتو چون خود نداري

سلام عزيز .آپم و منتظر نظرات ارزنده تون...

پرندگان مهاجر سبک عنان رفتند

به بال عشق از اين تيره خاکدان رفتند

شبي به زاويه بانک رحيل در دادند

سحر زدايره هفت آسمان رفتند

نماز شام زخون جبين وضو کردند

به سجده‌اي دو فراتر زملک جان رفتند

پيام هاتف قدسي چه خاطرانگيز است

که عاشقانه شنيدند و پر فشان رفتند

مگر نسيم بهشت آمد از کرانه عشق

که طايران بهشتي زآشيان رفتند

خبر رسيد که «آيت» به رفتگان پيوست

چه آيت است که ياران به يک نشان رفتند

زما به پير مغان تهنيت که مي‌زدگان

قلندرانه به ديدار سرخوشان رفتند

به سوگ خويش نشنيد اي هوي‌طلبان

که طالبان حق از مرز آب و نان رفتند

تو غمگنانه‌نشين بر مزار خويش حميد

که رهروان ره عشق شادمان رفتند

(حميد سبزواري)

[گل][گل][گل][گل][گل][گل][گل][گل][گل]

منتظر حضور گرمتان هستم و التماس دعا

سرخوش آن دل که از آن آگاه است

شايد اين جمعه بياييد شايد

پرده از چهره گشايد شايد

با همه لحن خوش آوايي ام

دربه در کوچه تنهايي ام

اي دو سه تا کوچه زه ما دور تر

نغمه ي تو از همه پر شور تر

کاش که اين فاصله را کم کني

محنت اين قافله را کم کني

کاش که همسايه ما مي شدي

مايه آسايه ما مي شدي

هر که به ديدار تو نايل شود

يک شبه حلال مسايل شود

دوش مرا حال خوشي دست داد

سينه ما را عطشي دست داد

نام تو بردم لبم آتش گرفت

شعله به دامان سياوش گرفت

نام و آرامه جان من است

نامه تو خط امان من است

اي نگه ات خاستگاه آفتاب

بر من ظلمت زده يک شب بتاب

پرده برانداز زه چشم ترم

تا بتوانم به رخت بنگرم

اي نفست يار و مدد کار ما

کي و کجا وعده ي ديدار ما