اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَةِ وَفی کُلِّ ساعَةٍ وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلا

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

 

به نام خدا

در آستانه میلاد خجسته ولی عصر( عج الله تعالی فرجه ) درد دلی را به صورت چهار پاره تقدیم می کنم . کوچه های شهر را چراغانی کرده‌اند ولی کسی در انتظار فرج نیست :

 

زندگی امام دوازدهم ع

حضرت امام مهدی عج در پانزدهم شعبان 255 هجری . متولد و جهان را با نور خود روشن نمود.

حکومتهای خودکامه و ستمگر زمان که میلاد او را برخلاف مصالح خود ثشخیص وی دادند.

مراقب بودند که این فرزند دیده به جهان تگشاید و اگر هم دیده گشود.وی را نابود سازد.

از این جهت پس از شهادت پدر ارجمندش امام حسن عسکری ع در سال 260 هجری امامت در وجود

ان حضرت مستقر شد و به امر خدا غیبت فرمودند.و در ان ایام جز با نایبان خاص خود با کسی تماس نمیگرفتند.

مگر در موارد استثنایی.بدینگونه نخستین غیبت امام به نام غیبت ضغری اغاز شد و 69سال ادامه داشت

 و از سال 329 به بعد غیبت کبری اغاز شد و تا وقتی که خدا بخواهد ادامه خواهد یافت.پیامبر اکرم ص

در حدیثی که مورد قبول همه ی مسلمین است.می فرمایند اگر از عمر دنیا فقط یک روز مانده باشد.

خدا ان روز را طولانی می کند تا مهدی از فرزندان من ظهور نموده و دنیا را پر از عدل و داد کند.

چنانکه از ظلم و ستم پر شده باشد. در عصر غیبت کبری ان حضرت زعامت ظاهری شیعیان

از سوی امام مهدی عج به فقهای واجد شرایط واگذار گردیده است.نکته ای بس مهم. لازم به یاد اوری است

که وظیفه امام تنها بیان صوری معارف و راهنمایی ظاهری مردم نیست. بلکه در باطن نیز سمت پیشوایی

 و رهبری دارد. و حیات معنوی و حقایق اعمال با رهبری او سیر می کند. دیگر ان که وجود مستمر حجج الهی

در زمین.لازمه ی تداوم حیات و بقای نظام افرینش می باشد. و لحظه ای نظام افرینش بدون وجود

 یک حجت برگزیده ی الهی نمی تواند دوام یابد لذا از نقطه نظر اعتقادات شیعی .تداوم نظام افرینش با وجود

حجت ارتباط مستقیم و ناگسستنی دارد و بفرمده امام صادق ع اگر زمین بدون حجت باقی بماند. اهل خود

 را فرو می برد. خدایا .ما را از جمله یاران و پشتیبان و پیروان و شعیان او قرارده. و با ظهورش .

  دیدگانمان را به انچه ال محمد علهم السلام از ان می هراسند. روشن ساز

بسم ربّ الانتظار

یک غزل مهدوی : بهار صداقت

دلم شور می زد مبادا نیایی...مگر شب سحر می شود تا نیایی

مگر می شود من در آتش بسوزم...تو امّا برای تماشا نیایی

تو افتاده تر هستی از این که یک شب...به میقات این بی سر و پا نیایی

تو پروانه باشی و یکبار حتی...به شاباش پیوند گلها نیایی ؟!

دروغ است! این بر نمی آید از تو...بیایی و تا کلبه ما نیایی

بگو خواهی آمد که امکان ندارد...بگویی که می آیم، امّا نیایی

گذشته است هر چند امروز و امشب...دلیلی ندارد که فردا نیایی

... چه خوب آمدی ای بهار صداقت...دلم شور می زد مبادا نیایی

نظر  

نوشته شده توسط زهرا در چهارشنبه 91/4/14 ساعت 2:0 عصر موضوع | لینک ثابت