گل نرگس سحرخیز مدینه...کعبه منتظر توست...اللهم عجل لولیک الفرج

اسلام علیک یا اباصالح المهدی

ای مولای من

بس است این جدایی،

دیگر تاکی این فراق به طول می انجامد؟

آقامی دانم من لایق دیدارتان نیستم؛شمارابه خاطر دوستان خوبتان ظهور کنید.

بعد از هر جمعه که می آید و می رود،می گویم:

بازهم این رفت و تونیامدی.فقط نشسته ام نه تلاشی و نه کوششی.

به یاد این جمله«انتظار بهانهْ نشستن نیست؛بلکه انگیزه ایستادن است»افتادم وبه

خود گفتم:وای....

آیابرای امام زمانت کاری کرده ای؟

آیا مثل کوفیانی یا مثل یاران امام حسین(ع)؟

باخود گفتم کوفیان حداقل مقدمات رااول فراهم کردند؛آیاتومقدمات را فراهم کرده ای؟

و همهْ پاسخ ها نه و نه ونه بود

چشــم آلوده کجا، دیدهْ دلدارکجا؟

دل سرگشته کجا؛وصف رخ یار کجا؟

قصــــهْ عشق کجا،وین سر بیــــــــدارکجا؟

مــــردم کوفــــــــــه کجا؛العجــــــــــــل یارکجا؟

لفــظ بی کار(عمــل)کجــــــــا؛منتــــــــظر یارکجـــا؟

از هر که مى پرسم مى گوید جمعه مى آیى، امّا کدام جمعه؟

در روزگار تیره ما هر روز جمعه است وجمعه ها صبح و شب ندارند

و همه عصرند.

گفتم تا جمعه دیگر چند آدینه مانده است؟!

 گفت: یک یا زهراى دیگر، گفتم: زهرا را تو مى شناسى؟!

گفت: همان نیست که شب هاى جمعه و صبح جمعه پرده

خوان خون است و دستى بر پهلوى شکسته دارد،

 گفت: و همانى نیست که کبوتران فرج را در غروب

جمعه یک به یک بر بام انتقام مى نشاند؟!

 من میان حضور و ظهور تو سرگردانم و حیران،

 نمى دانم از توکدام را بخواهم، اگر حضور را بخواهم،

 ترس آن دارم که چشمانم لیاقت دیدن تو را نداشته باشد

و اگر ظهور را خواهم، نه، نمى توانم ظهور را بخواهم،

چون خود نیز مى خواهى ظهور کنى

امّا وقتى تنها وغریبى چگونه ظهور کنى؟

وقتى یار و یاورى ندارى چگونه ظهور کنى؟

آخر همه این ها که مى خواهند ومى گویند که یار و یاور تو هستند،

 انسان هاى جدا خورده از رنگ هستند

فروغ دیده نرگس ...

 مولای غایب غریبم! سرسلامت باد ما را در غم شهادت بابای شهیدتان پذیرا باشید؛ ای غمگین ‏ترین شیعه در عصر غیبت :

پند و نصیحت امام

محمد بن حسن گفت نامه ای به امام عسگری علیه السلام نوشتم و از تنگدستی شکایت کردم سپس با خود گفتم مگر امام صادق علیه السلام نفرمودند که فقر و تنگ دستی با ما بهتر از توانگری با دیگران است و کشته شدن با ما بهتر از زنده ماندن با دشمنان ما است.

امام در پاسخ نوشت: هر گاه گناهان دوستان ما زیاد شود خداوند آنها را به فقر گرفتار می کند و گاهی از بسیاری از گناهان می گذرد. هم چنان که پیش خود گفته ای تنگدست بودن با ما بهتر از توانگری با دیگران است. ما برای کسانی که به ما پناهنده شوند پناه گاهیم و برای کسانی که از ما هدایت بجویند نوریم. ما نگهدار کسانی هستیم که برای نجات از گمراهی، به ما متوسل می شوند.

نظر  

نوشته شده توسط زهرا در جمعه 90/11/7 ساعت 6:56 عصر موضوع | لینک ثابت