آن حضرت روز پنج شنبه یا سه شنبه ؛ و بنابر مشهور سوّم شعبان ، سال چهارم هجرى (2) - سالى که در آن جنگ خندق واقع شد - در شهر مدینه منوّره دیده به جهان گشود.

ولادت آن حضرت دَه ماه و بیست روز بعد از برادرش - امام حسن مجتبى علیه السّلام - رخ داد؛ و شش ماهه به دنیا آمد.(3)

نام : حسین ((صلوات اللّه و سلامه علیه )).(4)

کنیه : ابوعبداللّه ، ابوعلىّ، ابوالشّهداء، ابوالا حرار، ابوالضّیم و... .

أ لقاب : سیّد، مظلوم ، رشید، عطشان ، طیّب ، وفیّ، زکیّ، مبارک ، قتیل ، شهید، سبط، سعید و... .

پدر : امام علىّ بن ابى طالب ، امیرالمؤ منین صلوات اللّه علیه .

مادر : حضرت فاطمه زهراء علیها السّلام .

نقش انگشتر : یکى ((اِنَّ اللّه بالغ امره )) ، و دیگرى ((لا اله الاّ اللّه عدّة للقاءاللّه )) بوده است .

مدّت عمر : آن حضرت حدود شش سال در حیات جدّش رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله ، حدود هفت سال و اندى در حیات مادرش ‍ فاطمه زهراء علیها السّلام ، 37 سال در حیات پدرش امیرالمؤ منین علىّ علیه السّلام ؛ و چهل و هفت سال نیز هم زمان با برادرش امام حسن مجتبى علیه السّلام زندگى و عمر خود را سپرى نمود، که جمعا عمر با برکت آن حضرت را بین 57 تا 58 سال گفته اند.

فرزندان : در تعداد فرزندان ؛ و نیز اسامى دختران و پسران امام حسین علیه السّلام اختلاف است ، ولى مشهور شش نفر گفته اند.

امامت : حضرت در سنّ 47 سالگى ، پس از شهادت برادرش امام حسن مجتبى علیه السّلام ، روز جمعه ، 28 ماه صفر، سال پنجاهم هجرى قمرى (5) به منصب امامت نائل آمد.

و حدود یازده سال - در زمان حکومت معاویه و فرزندش یزید - امامت و رهبرى جامعه اسلامى را به عهده داشت .

خروج از مدینه : حضرت شبِ یک شنبه ، 28 رجب ، سال 60 هجرى از شهر مدینه طیّبه به سمت مکّه معظّمه خارج شد؛ و روز جمعه سوّم شعبان همان سال وارد شهر مکّه گردید.

و چون عدّه اى به سرکردگى عمرو بن سعید از طرف یزید، به قصد آشوب و کشتار و پایمال نمودن خون حضرت ابا عبداللّه الحسین علیه السّلام وارد شهر مکّه شده بودند، به ناچار حضرت روز هشتم ذى الحجّة - روز تَرْویه - پس از انجام سعى بین صفا و مروه ، که روز سه شنبه باشد به سوى عراق حرکت نمود.

و روز چهارشنبه یا پنج شنبه دوّم محرّم الحرام ، سال 61 هجرى (6) وارد سرزمین کربلاى پربلا گردید.

کیفیّت شهادت : آن امام مظلوم علیه السّلام ، به دستور یزید بن معاویه ؛ و با لشکرکشى عبیداللّه بن زیاد؛ و فرماندهى عمر بن سعد، توسطّ شمر بن ذى الجوشن و خولى بن یزید و سنان بن انس لعنة اللّه علیهم اجمعین ، با وضعیّتى فجیع و دلخراش در حال تشنگى و غربت به قتل و شهادت رسید.

زمان شهادت : روز عاشوراى محرّم الحرام ، سال 61 قمرى ، بعد از نماز عصر؛ این حادثه دلخراش واقع گردید.

محلّ و چگونگى دفن : در کربلا - در ضلع غربى فرات - در همان قتلگاه خویش ، توسطّ امام سجّاد علیه السّلام ؛ و یارى بنى اسد بدون غسل و کفن ، دفن گردید.

ثواب زیارت : از حضرت صادق آل محمّد، جعفر بن محمد علیهماالسّلام وارد شده است : هرکس که قبر شریف امام حسین علیه السّلام را با معرفت زیارت کند، خداوند ثواب هزار حجّ مقبول و نیز هزار عمره مقبوله در نامه اعمالش ثبت مى نماید و تمام گناهانش - غیر از حقّالنّاس و... - بخشوده مى گردد.(7)

نماز آن حضرت : دو رکعت است ، در هر رکعت پس از خواندن سوره حمد، بیست و پنج مرتبه سوره توحید خوانده مى شود، بعد از سلام نماز، تسبیحات حضرت زهراء علیها السّلام گفته مى شود؛ و پس از آن تقاضا و درخواست حوایج مشروعه از درگاه خداوند متعال ، که ان شاءاللّه تعالى برآورده خواهد شد.

قال رسول الله صلى الله علیه و آله: یقبر ابنى بأرض یقال لها کربلا هى البقعة التى کانت فیها قبة الاسلام نجا الله التى علیها المؤمنین الذین امنوا مع نوح فى الطوفان. 

 

پیامبر خدا (ص) فرمود: پسرم حسین در سرزمینى به خاک سپرده مى‏شود که به آن کربلا گویند، زمین ممتازى که همواره گنبد اسلام بوده است، چنان که خدا یاران مومن حضرت نوح را در همانجا از طوفان نجات داد .