در راه رسیدن به تو گیرم ،که بمیرم                          اصلاً به تو افتاده مسیرم که بمیرم

   

                           یک قطره ی آبم که در اندیشه ی دریا                          افتادم و باید بپذیرم که بمیرم

   

                           یا چشم بپوش از من و از خویش برانم                         یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم

   

                          این کوزه ترک خورد! چه جای نگرانی است                    من ساخته از خاک کویرم که بمیرم

   

                           خاموش مکن آتش افروخته ام را                               بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم   

                                              

                          دلی از جنس باران دارم امشب                     غزل های فراوان دارم امشب

  

               سرای هردو چشمم خیس خیس است     هوای چشمه ساران دارم امشب    

                                       

                        خزان بی تو بودن کرده پیرم                     پر وبالی پریشان دارم امشب

  

                         در اینجا تاب ماندن نیست بی تو               که من پای گریزان دارم امشب

                                     

                         پرستو کوچ کردی از دیارم                       ببین شوق بهاران دارم امشب 

نظر  

نوشته شده توسط زهرا در دوشنبه 89/2/27 ساعت 4:30 عصر موضوع | لینک ثابت