برای تویی که تنهایی هایم پر از یاد توست

برای تویی که احساسم از آن وجود نازنین توست

برای تویی که چشمانم همیشه به راه تو دوخته است که شاید برگردی..

برای تویی که هر لحظه دوری ات برایم مثل یک قرن است...

برای تویی که ندیدنت سخت ترین شکنجه من است......

برای تویی که یادت معنای بودنم است و

برای تویی که  نبودنت معنای سوختنم است..

برای تویی که تنها آرزویم دوباره دیدنت است..

بگو پدرم بگو کجایی...

هنوز هم هر جا نامت را میشنوم...
به لرزه می افتم پدر...
هر جا پدری را با فرزندش میبینم..
زیر لب میگویم من هم روزی پدر داشتم...
من هم روزی گرمای وجودش را داشتم...
پدرم ­ کاش میدانستی این روزها بیشتر از گذشته به وجودت احتیاج دارم..
اما میدانم تو هنوز هم پیش خدا واسطه حل مشکلات من هستی...
این اطمینان را،از آرامش قلبم دارم...

نظر  

نوشته شده توسط زهرا در جمعه 92/8/10 ساعت 2:0 صبح موضوع | لینک ثابت