سالهاي پيش بال آسماني داشتيم.
بال پرواز کران تا بي کراني داشتيم.
روزها گردي اگر بر روي دلها مي نشست.
شب که مي شد سنت خانه تکاني داشتيم.
نذري روز ظهر مهدي موعودمان.
صبح ها ، چله به چله ، عهد خواني داشتيم.
گاه گاهي جمعه ها اهل زيارت مي شديم.
گاه گاهي ميل سجده ، جمکراني داشتيم.
ثانيه ثانيه هامان پاي آقا مي گذشت.
آي مردم ، يک زمان ،صاحب زماني داشتيم.آي مردم ، يک زمان ، صاحب زماني داشتيم . .

سلام خواهر عزيزم
دلنوشته زيبا ودلنشيني بود
موفق باشي
اللهم عجل لوليک الفرج