تو دنيا يکي هست که دنيايش تويي /

روز و شب در فکر توست ، رويايش تويي /

گلي خوشبوست که عطر و بويش تويي /

ماهي کوچکي است که دريايش توسس /

شمعي روشني هست که نورش تويي /

نا اميدي است که اميد فردايش تويي /

دلي با يک آرزوي بزرگ که آرزويش تويي /

خيالي خسته که آرامش شبهايش تويي /

چشماني خيره به سويي که سويش تويي /

يک دل زخمي که مرهم زخم هايش تويي .

اي مايه اصل شادماني ، غم تو /

خوش تر از حيات جاوداني ، غم تو

از حسن تو رازها به گوش دل من /

گويد به زبان بي زباني ، غم تو . . .