پدر آب و نان را به مدرسه آورد

ومادر با يک سبد به خانه رفت

زنگ آخر را که زدند

آب ونانمان را پيشکش اعصاب نداشته ي پدر کرديم

و به گمانم که او

نديدنمان را شام ماهيان اروند

ومادرم خسته از سنگيني سبدهاي پر از نان

چند روزي ست راه خانه را گم کرده

به آبمان داده است.

تيتر اول روزنامه ي شهر

مردم،مادرم خود را به گم شدن زده

بگوييد خودش را نه

سبد نان را به خانه بياورد

پدرم بعد قرصهاي اعصاب

بايد سير بخوابد.