هر چند دلتنگ تر از تنگ بلورم با کوه غمت سنگ تر از سنگ صبورم اندوه من انبوه تر از دامن الوند باشکوه تر از کوه دماوند غرورم يک عمر پريشاني دل بسته به مويي است تنها سر مويي ز سر موي تو دورم
مهربون اپم
و منتظر حضورت
گرما بخش کلبه حقيرانه ما باش
