روزي ما دوباره کبوتر هايمان را پيدا خواهيم کرد
و مهرباني دست زيبايي را خواهد گرفت .
روزي که کمترين سرود
بوسه است
و هر انسان
براي هر انسان
برادري است
روزي که ديگر درهاي خانه شان را نمي بندند
قفل
افسانه يي ست
وقلب
براي زندگي بس است .
روزي که معناي هر سخن دوست داشتن است
تا تو به خاطر آخرين حرف دنبال سخن نگردي.
روزي که آهنگ هر حرف
زندگي ست
تا من به خاطر آخرين شعر رنج جست و جوي قافيه نبرم.
روزي که هر لب ترانه يي ست
تا کمترين سرود ، بوسه باشد .
روزي که تو بيايي براي هميشه بيايي
و مهرباني با زيبايي يکسان شود .
روزي که ما دوباره براي کبوترهايمان دانه بريزيم . . .
و من آن روز را انتظار مي کشم
حتي روزي که ديگر نباشم