سهبل محمودي :
من به يک احساس خالي دلخوشممن به گل هاي خيالي دلخوشمدر کنار سفره اسطوره هامن به يک ظرف سفالي دلخوشممثل اندوه کوير و بغض خاکبا خيال آبسالي دلخوشمسر نهم بر بالش اندوه خويشبا همين افسرده حالي دل خوشمدر هجوم رنگ در فصل صدابا بهار نقش قالي دلخوشمآسمانم: حجم سرد يک قفسبا غم آسوده بالي دلخوشمگرچه اهل اين خيابان نيستمبا هواي اين حوالي دلخوشم[گل]
