گريه کردم ولي نديدي اشک هايم را

برايت تب کردم ولي تو به من برچسب ِ"هميشه بيمار بودن" زدي

خواستم برايت بميرم گفتي اگر مرا دوست داشتي اين کار را نميکردي

غرور و هستي ام را برايت به باد دادم اما تو نگاهت را به ديگري دوختي

دست هايم تنهاتر از هميشه شد اما دست هاي تو در دست ِ ديگري بود

انتظار انتظار انتظار ... رفيق ِ تنهايي هايم انتظار شدـ و بس