يا حسين (ع) ما چله‌نشينان توايم؛ چله‌نشينان غم و اندوهت، چله‌نشينان شهادتت، چله‌نشينان مظلوميتت.

يا حسين(ع) ما چله‌نشينان توايم؛ چله‌نشين عزاي کودکي که به جاي شير، تير خورد؛ چله نشين دست‌هايي که راوي جوانمردي و ادب گرديد، چله‌نشين پيامبر مکرر کربلا، اکبر(ع)؛ چله نشين عبدالله ابن الحسن(ع) که بر سينه‌ات جان داد؛ چله نشين قاسم(ع) و توصيف شيرين‌تر از عسلش از مرگ؛ چله‌نشين زينب(ع) و صبوريش، چله‌نشين مرداني که آرزويشان هزار بار مرگ در رکاب تو بود، چله نشين صبوري، چله نشين سخاوت، چله‌نشين شجاعت، چله‌نشين جوانمردي، ايثار، صداقت، خوبي، صفا، دوستي، مهرباني و در يک کلام ما چهل روز عزادار و چله‌نشين حسينيم که حسين يعني آخر همه‌ي زيبايي‌ها و امام همه‌ي خوبي‌ها و بزرگواري ها.[گل]