سلام زهرا خانم : ننوشتي پدربزرگواراتان کي پروازکرده اند هرچند امکان ندارد فراموش شود باگذشت زمان ومن افسوس مي خورم براي فرزنداني که قدرنعمت پدرومادر راندانند من هميشه براي پدرم احساس مي کردم کودکم به خدا هربارمي ديدمش خوشحال است آن روزوشب به من خوش مي گذشت وهرگاه ناراحت بود به من سخت مي گذشت وهرگز احساسم را بيان نکردم و.... و.....

کاش من بزرگ نمي شدم و پدر پيرنمي شدوکاش زمان قابل برگشت بود تا دوباره بردستان ترک خورده ازکاروزحمت تا برمحاسن سفيد و زيباي پدربوسه مي زدم و... پدر کجاست آن مناجات سحرت وآن ذکرهاي نيمه شب .................افسوس تکرارنمي شود دنيا