إِنَّمَا مَثَلُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَاءٍ أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاء فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الأَرْضِ مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ وَالأَنْعَامُ حَتَّىَ إِذَا أَخَذَتِ الأَرْضُ زُخْرُفَهَا وَازَّيَّنَتْ وَظَنَّ أَهْلُهَا أَنَّهُمْ قَادِرُونَ عَلَيْهَآ أَتَاهَا أَمْرُنَا لَيْلاً أَوْ نَهَارًا فَجَعَلْنَاهَا حَصِيدًا كَأَن لَّمْ تَغْنَ بِالأَمْسِ كَذَلِكَ نُفَصِّلُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ............ زندگى دنيا،مثل همانند آبى است که از آسمان نازل کرده‏ايم؛ که در پى آن، گياهان (گوناگون) زمين -که مردم و چهارپايان از آن مى‏خورند- مى‏رويد؛ تا زمانى که زمين، زيبايى خود را يافته و آراسته مى‏گردد، و اهل آن مطمئن مى‏شوند که مى‏توانند از آن بهره‏مند گردند، (ناگهان) فرمان ما، شب‏هنگام يا در روز، (براى نابودى آن) فرامى‏رسد؛ (سرما يا صاعقه‏اى را بر آن مسلّط مى‏سازيم؛) و آنچنان آن را درو مى‏کنيم که گويى ديروز هرگز (چنين کشتزارى) نبوده است! اين گونه، آيات خود را براى گروهى که مى‏انديشند، شرح مى‏دهيم!