مولاي من، اي سبزترين بهار هستي...!
بيا که دل آسمانيم سخت تنگ آمدن توست. بيا که آسمانيان غريب مانده اند.
بيا که بي تو زمين تنگ است و آسمان دلتنگ...!
اي کشتي نجات اگر تو نيايي آسمان دلمان گرفته خواهد بود و داغ عصرهاي آدينه هر هفته بر دلهايمان سنگيني خواهد گرد.
اي مهربان من اگر تو نيايي حيات بوي ماندن نخواهد داشت و زنده بودن بوي زندگي نخواهد داد.
اي مهربان ترين منجي موعود...! چاره مان فقط به دست تواناي توست.
مولاي من...! عاشقانه تو را دوست مي دارم...! بيا که در انتظارت در هر لحظه شعر انتظار را
مي سرايم :
همه هست آرزويم که ببينم از تو رويي
چه زيان تو را که من هم برسم به آرزويي