دشمن من آنقدر بر تو جفا بسيار کرد
تا که با داغ تو روزم را چو شام تار کرد
اي تو تنها محرم حيدر ز بعد رفتنت
شوهرت با چاه تنها درد خود اظهار کرد
آري اي تنها طرفدارم ز پس از تو دشمنم
هرچه بودش در توان با حيدر کرار کرد
زينبت چون جمع ميکرد بستر خونين تو
بي امام گريه به حال مادر بيمار کرد
از جگر آهي کشيد و گفت اي واي مادرم
تا حسين تو تماشاي در و ديوار کرد
بين قبر تا خون چکيد از کفنت آگه شدم
که چها با سينه ات آن ضربه مسمار کرد
دوريت آنقدر سخت است بر علي يا فاطمه
که مرا از زندگي در اين جهان بيزار کرد
ترسم از بعد تو طولاني شود عمر علي
زانکه بر من زندگي را داغ تو دشوار کرد