نظرات ياداشت اي مولاي من مهدي جان

همه خسته درا بسته

بغض آسمون شكسته

شباي سرد خونه خالي

دل من تنها نشسته

توي كوچه روي ناودون

صداي گريه بارون

ياد اون خنده آخر

دلمو كرده پشيمون

نمي دونم از كجا بود

نمي دونم به كجا رفت

همش از خودم ميپرسم

كه چرا رفت اون كجا رفت

آخه اون بود همه دنيام

همه عشقم همه رويام

حالا بي اون يه اسيرم

تو همين روزا ميميرم