نظرات ياداشت به سه ساله ي حسين فاطمه پناه بردم .

+ غريب

اي کاش حرم بودم و مهمان تو بودم
مهمان تو و سفره احسان تو بودم
يک عمر گذشت و سر و سامان نگرفتم
اي کاش فقط بي‏سر و سامان تو بودم
تا چشم گشودم به دلم مهر تو افتاد
زآن روز چو آهوي بيابان تو بودم
طوفان عجيبي است غم عاشقي تو
چون موج اسير تو و طوفان تو بودم
اي گنبد تو عشق ، من خسته دل اي کاش
چون کفتر پر بسته ايوان تو بودم
يک پنجره فولاد دلم تنگ تو آقاست
اي کاش ز زوار خراسان تو بودم