اماما! مهديا!تا نيايى، درياى زندگيمان از اسارت طوفان ها رها نمى شـود.بيا که زورقهاى شکسته مان را بادبانـى و ما بـى صاحبـان را صاحب!بيـا که هـر دردى را درمـانـى و دردمندان را طبيب!رواق منظر چشم من آشيانه توست.. کـرم نمـا و فـرودآ که جهان در انتظار توست