لحظه اي گر دور باشيد از حريم او خطاست

اين وصيت تا به شهر شام هم پايان نداشت

ديد زينب چار سر بر گِرد او حيدر نماست.

يَل به آن گويند که پشتش نيايد بر زمين

تو به صورت بر زمين افتاده اي زهرا گواست