ماه شعبان در زمره شريف ترين ايام سال قرار دارد و به انجام اعمال مختلف در اين ماه بسيار سفارش شده است تا ضمن زدودن آلودگي ها از روح و جسم، انسان با فراغ بال و تزکيه نفس به ماه ميهماني خدا وارد شود.
در بحارالانوار قسمت‌هايي از اين خطبه چنين آمده است:«... شعبان ماه شريفي است و آن ماه من است. حاملان عرش آن را بزرگ مي‌شمارند و حق آن را مي‌شناسند. آن ماهي است که در آن همچون ماه رمضان، روزي بندگان زياد مي‌گردد و در آن بهشت آذين بسته مي‌شود و اين ماه را شعبان ناميده‌اند زيرا در آن ارزاق مومنان تقسيم مي‌شود و آن ماهي است که عمل در آن چند برابر مي‌شود و کار نيکو هفتاد برابر ثمره مي‌دهد».
