مهرباني تا کي؟

بگذار سخت باشم و سرد !

باران که باريد چتر بگيرم و چکمه !!...

خورشيد که تابيد پنجره ببندم و تاريک !!...

اشک که آمد دستمالي بردارم و خشک !!...

دل که رفت نيشخندي بزنم و سوت !!!