گلدان کوچکم هنوز روي طاقچه نشسته است

و از پنجره بيرون را مي کاود ...

گاه با گلش نجوا مي کند،

گلبرگ هاي پژمرده اش را ناز مي کند و

به او مي گويد نگاه کن گل من !!!

آسمان ابري است ،

باران نزديک است ...

گلدان بيچاره ام نمي داند از گلش شاخه خشکيده اي مانده

که تنها ريشه اش در خاک است.

گلدانم خيلي کوچک است او هنوز

نمي داند دست طبيعت چه بي رحم است!!!