آدم هاي ساده را دوست دارم!


همان ها که بدي هيچ کس را باور ندارند!
همان ها که براي همه لبخند دارند!
همان ها که هميشه هستند، براي همه هستند!

آدم هاي ساده را بايد مثل يک تابلوي نقاشي ساعت ها تماشا کرد؛
عمرشان کوتاه است!!

بس که هر کسي از راه مي رسد
يا ازشان سوء استفاده مي کند!
يا زمينشان مي زند!
يا درس ساده نبودن بهشان مي دهد!

آدم هاي ساده را دوست دارم!
بوي ناب “ آدم ” مي دهند!!