وقتي به خوبيها و مهرباني هاي تو مي نگرمبديها و اشتباهات خود را مشاهده مي کنمو آنوقت که رحمت و بخشش بي منتهايت مرا نشانه ميرودبار شرمندگي گناهانم بيشتر از پيش بر دوشم سنگيني ميکندخدايا هر چه مي دهي رحمت است و هر چه نمي دهي مصلحتاگر مصلحت اين است که هيچ چيز نداشته باشم راضيم به رضايتولي نظرت را از من مگيرياريم کن آن کنم که تو راضي باشي و آن طور شوم که تو ميخواهي
(مطلب زيباوآموزنده اي بوداميدوارم موفق باشي)
