بها
دل بود گنجينه عشق و صفا ني تهي مغز ودرونش پر هواست
دل تجليگاه عرفان وولاست ني تورا از ياد خدا غافل کند
دل تو را در قرب حق نائل کند ني به هر دست و به هر لب آشناست
دل مکان و خانه خاص خداست
ني چو بينم ياد آرم نينوا
دل شود نالان به ياد کربلا از جفاي ني دلم آتش گرفت
کاش ني از ريشه آتش مي گرفت ني ز حلقوم حسين خون مي مکيد
