خداوند مي فرمايند :

فلان بنده من بيمار شده بود و تو عيادتش نکردي ، اگر او را عيادت مي کردي او را با من مي يافتي و مرا ملاقات کرده بودي ....بنده اي از بندگان من از تو آب و غذا خواست و تو به او ندادي ، اگر او را اطعام مي کردي و سيراب مي نمودي مرا سير و سيراب کرده بودي...

و من با خود مي انديشم که چقدر حيف اگر اين احساس را تجربه نکنيم .