خداوند در جهان ديگر به بنده اش مي گويد !
من بيمار بودم و تو به عيادتم نيامدي ! من از تو غذا خواستم اما تو مرا اطعام نکردي ! من از تو آب خواستم اما تو مرا سيراب نکردي !
انسان مي گويد : خداوندا ! چگونه ترا عيادت مي کردم در حالي که تو هيچ گاه مريض نمي شوي ...مهربانا ! چگونه ترا اطعام مي نمودم در حالي که تويي سرور جهانيان و روزي رسان تمام عالميان ....پروردگارا : چگونه ترا سيراب مي کردم در حاليکه تو خود سيراب کننده تشنگاني .
