از پشت پنجره صدايي به گوش مي رسد

صداي تق تقي كه مرا مي خواند

صداي باران

چه زيبا غبار را مي شويد

صدايم مي كند تا من غبارهاي شسته را ببينم

صدايي كه نگاهم را به آسمان مي كشاند

چه حس زيبايي به من مي دهد

حس شستن-شستن فكر

گذاشتن غبارها در آب

مي خواهم آسوده شوم

غبار ها را بايد گذاشت

براي لحظه اي بايد آسوده بود