خيال خام بلنگ من به سوي ماه جهيدن بود

وماه را زبلندايش به روي خاک کشيدن بود
بلنگ من-دل مغرورم-بريد وبنجه به خالي زد
که عشق -ماه بلند من - وراي دست رسيدن بود
گل شکفته خداحافظ اگر چه لحظه ديدار
شروع وسوسه اي در من به نام ديدن وچيدن بود
من و تو ان دو خطيم اري موازيان به ناچاري
که هردو باورمان زاغاز به يکدگر نرسيدن بود
اگر چه هيچ گل مرده دوباره زنده نشود اما
بهار در گل شيبوري مدام گرم دميدن بود
شراب خواستم وعمرم شرنگ ريخت به کام من
فريبکاردغل بيشه بهانه اش نشنيدن بود