رفتن تو هستي مرا شکست !
اين شکست تهي بدون تو
لا به لاي بستر زمان دفن مي شود
رفتنت معناي ناتمام قفس را برايم تمام مي کند
و تداوم ناگزير آرزوهايي خواهد شد
که تو آن را به التهاب دست هاي من بخشيده اي
رفته اي و نمي داني
غم گريز تو را در درنگ بهانه هايم گم مي کنم
مي شکنم و مي گزارم تا شانه هاي من
در رگبار اندوه بي پايان تو
چشم انتظار جاده اي بماند
که تو به آن چشم دوخته اي...