مثل ستاره
پر از تازگي بودي و نور
و در دستت انگشتري بود از عشق
و پاکيزه مثل درختي
که از جنگل ابر برگشته باشد

سرآغاز تو
مثل يک غنچه سرشار پاکي
زمين روشني تو را حدس مي زد
تو بودي ،هوا روشني پخش مي کرد

و من
هر گلي را که مي ديدم از
دستهاي تو آغاز مي شد
و آبي که از بيشه اي دور مي آمد آرام
بوي تو را داشت

من از ابتداي تو فهميده بودم
که يک روز خورشيد را خواهي آورد
دريغا تو رفتي!
هراسي ندارم
مهم نيست اي دوست
خدا دستهاي تو را
منتشر کرد...
""سلمان هراتي""