سلام مهربون آبجي
فداي مهربونيات عزيز دلم
معبد خداوند فقط به رويدلي شاد و آواز خوان و رقصان باز است .دل گرفته را به اين معبد راهي نيست ،پس ، از اندوه اجتناب کن.دل خود را از همه رنگ ها سرشار کندرخشان و رنگارنگ مثل يک طاووس-و براي اين { دلشادي و آواز و رقص } به دنبال دليلي نباش .کسي که براي شادي دليلي مي جويد ، شاد نخواهد بود .{چون شاخ تر به رقص آ } و نغمه ساز کن-نه براي ديگران ،نه به خاطر چيزي ،برقص ، فقط به خاطر رقص ؛بخوان ، فقط براي آواز ؛آن گاه سرتا پاي زندگي ات ملکوتي مي شود ،و فقط در اين حالت است که همه چيز رنگ نيايش به خود مي گيرد .اين گونه زيستن ، آزاد بودن ا تآرزومند سعادت نباشزيرا نفس همين آرزو ، مانعي بر سر راه است .زندگي ات را به آرزو زنجير نکنو به هيچ هدفي چشم ندوز.آزاد زندگي کن !لحظه به لحظه زندگي کن !و از چيزي نترس ، از ترس هم ازاد شو ،زيرا چيزي براي از دست دادن نداريم –چيزي هم بدست نمي آوريم ،- و وقتي اين را بفهمي ،کمال زندگي ات تحقق مي يابد ،اما هيچ گاه مثل گدا به دروازه هاي زندگي نزديک نشو ،هيچ وقت گدايي نکن ،زيرا دروازه هاي زندگي هرگز به روي گداها باز نميشو ند."اوشو"