يکي از بچه هاي شبِ شعر خواند :

" خداي ما که بلد نيست مال ما باشد ! "


و يکي ديگر خواند :

" اينجا نه اينکه تو نيستي , من کورم !! "


و سهراب که گفت :

" لاي اين شب بو ها , پاي آن کاج بلند ... "


و من :

نمي دانم ... تو چي ؟!!


(؟)