..............آدم عاشق بود. دنبال کلمه اي مي گشت تا عشق را توي آن بريزد.

اما هيچ کلمه اي توان سنگيني عشق را نداشت. آدم همه ي عشقش را توي يک قطره ريخت. قطره از قلب عاشق عبور کرد. و وقتي که قطره از چشم عاشق چکيد.

خدا گفت:حالا تو بي نهايتي زيرا که عکس من در اشک عاشق است....



"عرفان نظرآهاري"