فرزند فاطمه ششمين نور سرمدم
شيخ الائمه صادق آل پيمبرم

من آخرين امام بقيع مدينه ام
زهر جفاي خصم شرر زد به سينه ام

در لحظه هاي آخر عمـــرم به زمزمه
ابراز مي کنم غم دل را به فاطمه

مادر بيا و حال پريشان من ببين
از ســوز زهر سينه سوزان من ببين

هنگام مرگ نام تو ذکـر لبـم شده
مسموميت نه ، غصه تو قــاتلم شده

از ياد ماتم تو پريشان و مضطرم
مثل تو غصه دارم و هم درد حيدرم

دشمن شبانه ننگ به لوح زمانه زد
در پيش اهل خانه ام آتش به خانه زد

از درب خانه شعله آتش زبانه داشت
آن بي حيا به روي دلم داغ مي گذاشت

اي واي من که هيچ زجورش ابا نکرد
از پيري ُ سفيدي مويم حيا نکرد

با دست بسته ام به بر کودکان من
انگار داشت از سر کين قصد جان من

در بين شعله ها به زمينم کشيد و برد
مانند مرتضي به زمينم کشيد و برد


شهادت امام جعفر صادق عليه السلام
مـرد آسمـاني مـدينه ، چشمه جـود و سخـاوت ، کوه حـلم و بردبـاري،
تجسم اخلاص و صبر و درياي عميق علوم ديني بر ســاحت مقدس
آقــامون امام زمان (عج) و به محضر ذاکـر دلســـوخته و با اخلاص
آستــان آل الله زنده يــاد آسيد جواد ذاکــر (ره) و خدمت شما
دوست خوبم و خدمت خانواده محترمتان تسليت باد...