براي درک آغوشم، شروع کن، يک قدم با تو
تمام گامهاي مانده اش با من
منم زيبا
که زيبا بنده ام را دوست مي دارم
تو بگشا گوش دل، پروردگارت با تو مي گويد
ترا در بيکران دنياي تنهايان
رهايت من نخواهم کرد
رها کن غير من را، آشتي کن با خداي خود
تو غير از من چه ميجويي؟
تو با هر کس به غير از من چه ميگويي؟
تو راه بندگي طي کن عزيزا، من خدايي خوب ميدانم
تو دعوت کن مرا با خود به اشکي . يا خدايي، ميهمانم کن
که من چشمان اشک آلوده ات را دوست ميدارم
طلب کن خالق خود را. بجو مارا، تو خواهي يافت
که عاشق ميشوي بر ما و عاشق ميشوم بر تو که
وصل عاشق و معشوق هم، آهسته ميگويم، خدايي، عالمي دارد
تويي زيباتر از خورشيد زيبايم. تويي والاترين مهمان دنيايم.