من صدا مي زنم
باز کن پنجره، باز آمده ام
من پس از رفتن ها، رفتن ها
با چه شور و چه شتاب
در دلم شوق تو، اکنون به نياز آمده ام
داستان ها دارم
دياران که سفر کردم و رفتم بي تو
از دياران که گذر کردم و رفتم بي تو
بي تو مي رفتم و مي رفتم
و صبوري مرا، کوه، تحسين مي کرد
من اگر سوي تو برمي گردم
دست من خالي نيست
کاروانهاي محبت با خويش
ارمغان آوردم
من صدا مي زنم:
آااااي
باز کن پنجره را
استخوان هايم سرما خورده اند
اين روزها که آسمان، دل نازک شده
کمي زودتر مي شکنم
کمي بيشتر مي بارم ...

سلام بزرگوار
به اميد خدا و با ياري امام زمان (عج) ذوبار برگشتم
منتظر حضورسبزتان در خيمه غريبم هستم
اللهم عل لوليک الفرج