غريبانه نشسته بودم و تنها با دستم گردنم را نوازش ميکردم

از من پرسيد...

چه دردي ست که تورا غلبه شده است ... اشکت را جاري کرده است ...

ميان بغض و اشک هايم خنده بر لبهايم نشست ...

که در اين حال آرام ترينم ... نميداند...

خدايم از رگ گردنم نزديکتر است دارم خدايم را نوازش ميکنم...

ياعلي