تـمام غصه ها از همان جايي آغاز مي شوند که،

ترازو بر مي داري مي افتي به جان دوست داشتنت .

انـدازه مـي گـيـري !

حسـاب و کـتـاب مـي کـنـي !

مقـايـسـه مـي کـنـي !

و خدا نـکـنـد حسـاب و کـتـابـت بـرسـد بـه آنـجـا کـه زيـادتر دوستش داشته اي ،

کـه زيـادتـر گذشـتـه اي ،

که زيـادتـر بـخـشـيـده اي ،

به قـدر يـک ذره ،

يک ثانيه حتي !

درست از همانجاست که توقع آغاز مي شود

و توقع آغاز همه ي رنج هايي است که به نام عشق مي بريم…!..