مشهدت کعبه ي عشاق ،
حرم ات قبله زائرين ،
سقاخانه ات زمزم عارفان ،
پنجره فولادت دارالشفاي دردمندان ،
و ضريح مطهرت حِصن ولايت است.
اي دستگير همه ي عالم! مانده دلان را درياب.
دو بال بسته عشق است و کرمت دوپاي خسته و سايه حرمت
نگاهم بر توست. اي بزرگ! کاري کن... دلم پر ازغربت است ، ياري کن.
شفايم ده ، ز درد بي کسي ، درد بي ثمري ، درد نارسي
شفايم ده زين جذام دلسردي ، زخم کهنه شلاقهاي نامردي
رهايم کن ازين گريه هاي خون آلود ، از اين زمين سياه ... هواي غم آلود!
هميشه شوکت گلدسته هاي رويايت دليلي بوده بر لطف دم مسيحايت
سراسر ، قدم در قدم ، رواق در رواق ، سوي تو آيم بر اشتياق

السلام عليک يا علي ابن موسي الرضا