دور از اینک ولی یادت همیشه با من است

   مهرت روان در سینه ام جایت کنارم خالی است

                    مهتاب شبهای دلم از عشق تو نورانی است

                  بی تو غروبم ناله است این ناله از بی تابی است

                     گرچه شدم اواره ات هر شب خراب خانه ات

                   سر مستم از شادابیت سر خوش زشور وشادیت

                   گر من منم پس من نیم بی تو وجودم هیچ نیست

                  گر با منی من کس شوم با کی زاین گردونه نیست

 

  

اسمان را که می نگرم عطر خیالت مجالم نمی دهد

دوباره از نو بازمی گردم به سر سطر

 آنجا که نام زیبای تو نگاشته شده است 

آنجا که نام من آغاز میشود...

آن لحظه که عشق می روید

و من در هوایش نفس می کشم 

فانوس ستاره ها را خاموش می کنم

و چهره ی مهتاب را در پشت ابرها پنهان می کنم

تا دستانم در دست های گرم تو جای دارد

چشم هایم را بر روی هر آنچه دیدنیست می بندم

تصنیف عشق را برایت زمزمه می کنم 

تا غروب ستاره ها کنارم بمان و بدان که  

عاشقانه دوستت دارم

                                                                                                                                                                                                    

  

 

نظر  

نوشته شده توسط زهرا در دوشنبه 88/8/25 ساعت 11:27 عصر موضوع | لینک ثابت