نیایش

خدایا! هرگاه سختی زتدگی وجودم را آزرد....

هرگاه حسرت نداشته هایم طعنه به داشته هایم زد...

هرگاه سکوت زندگیم را پیش غیر تویی شکستم....

هرگاه گریستم برا آنچه روزگار به نا حق از من گرفت....

هرگاه از زندگی خویش نالیدم و لب به شکوه گشودم....

وسر به آسمان تو نهادم و روی به درگاه تو آورده ام ...

و گفتم که خدایا حالا چه کنم؟!

گفتم خدایا!چرا؟  !

گفتم....

و گفتم که خدایا من دیگر نمیتوانم....

تو بیشتر از پیش شکستی ام !

مرا بیشتر از پیش امتحان گرفتی و باز شاهد ضعف و شکستم شدی!

                       منی که همیشه شکست خورده ات بوده ام !

ساده تر بگویم عزیزترینم:

منی که بر آفرینش او احسنت گفته ای: چیزی بجز پلیدی و

زشتی همراه ندارد:

حتی گوهر آدمیتش را نیز پیدا نمیکند!

مهربانم !

به بزرگی و رحمتت مرا ببخش و از زشتی هایم در گذر

و نخواه گناهانم مانع از اجابت دعایم شود...

پروردگارا!

تو را به عظمت قران کریمت  ;

                به آبروی چهارده معصومت

                            و به بزرگیه آقا امام زمان (عج)

         و حرمت روی پدر عزیزم قسم میدهم

                   مرا ببخشی و بحال خودم وانگداریم   ;

         که من بی تو یعنی یک عالمه وحشت بی حساب...

منتظر لحظه ای هستم پدر. . .

منتظر لحظه ای هستم که دستانت را  بگیرم   

در چشمانت خیره شوم  ...دوستت دارم را بر  لبانم جاری کنم

منتظر لحظه ای هستم که در  کنارت بنشینم

سر رو شونه هایت بگذارم  .... 

از  عشق  تو.....ازدوست داشتن تو...اشک شوق میریزم   

منتظر لحظه ای  مقدس که تو را در آغوش بگیرم

بوسه ای از سر  عشق  به تو  تقدیم کنم

وبا تمام وجود قلبم وعشقم را به تو هدیه کنم 

اری من تورا دوست دارم پدر. . .

وعاشقانه تو را میستایم

کجایی پدر...
هر شب ز غم عشق تو من خواب ندارم 
         فکر دل من کن که دگر تاب ندارم
                 پس که گریه نمودم ز فدای غم عشق پدر
                       چشمم به زبان امد و گفت اشک ندارم

نظر  

نوشته شده توسط زهرا در شنبه 92/5/19 ساعت 2:0 صبح موضوع | لینک ثابت