من و اين چهره ي خونين تو آن روي کبود

يعني اي ياس علي روي تو مرآت من است

سرو پهلوي شکسته دل و اين ديده ي خون

آن علامات تو اين هم علامات من است

سجده گاه من و تو، هردو به خون آغشتند

چه شبيه همه حالات تو حالات من است

تو به ديدوار و در افتادي و من در محراب

اين هم امضاي قبولي عبادات من است

گربه فرياد علي عشق تو صد جا برسد

برزخي نيست در اينجا که خرابات من است

نوکرت داداشت فرزند شهيد جانباز

با تو اي فاطمه جان وقت ملاقات من است

رويت اي يار علي قبله ي حاجات من است

بر لب خوني من زمزمه ي يازهراست

نامت آرام دل و رمز فتوحات من است

وقت تنهايي من ياور و يارم بودي

بر تو اي دخت نبي فخر و مباهات من است

استخوان از گلويم، خار زچشمم بردار

گه نگاه و سخنت اوج مناجات من است

عاقبت شان نزول من و تو شد تاويل

سيلي،آيات تو زخم سر، آيات من است

تو و آن سينه ي مجروح، من و فرق دوتا

آن مدال تو اين طرح موالات من است

خلوت شبهاي سوت و کور نخلستان شکست

با صداي واعلي و واي حيدرحيدرت

شهر کوفه تا نگيرد انتقام بدر را

دست خود را بر نمي دارد پدر جان از سرت

با شمايي که امير کوفه ايد اينگونه کرد

الامان از کاروان دختر بي معجرت

مي روي اما براي صد هزاران سال بعد

ميل احسان مي نمايد غيرت انگشترت

دور شمع پيکرت، گرديده ام خاکسترت

اي به قربان تو و اين رنگ زرد پيکرت

از نفس هاي بلندت ميل رفتن مي چکد

حق بده امشب بميرم در کنار بسترت

تا نگيرد خون تازه گوشه ي تابوت را

مهلتي تا که ببندم دستمالي برسرت

حيف شد، از آنهمه دلواپسي کودکان

کاسه هاي شيرمانده روي دست دخترت

کاش مي مردم نمي ديدم به خاک افتاده است

هيبت طوفاني دلدل سوار خيبرت

کوفه!اين همه ظلم روا نبودش کوفه!علي ازحق جدا نبودش
کوفه!حق اون ناسزا نبودش کوفه!کاشکي امشب آتيش بگيري
کوفه!علي بود و يه چاه,تنها کوفه!خالي بود جاش رو منبرها
کوفه!به علي بود علي مولا کوفه!نديدي مثل اون اميري
از خونه ي علي...
مردم!همتون محروم از بهشتيد مردم!رو پيشونيش غصه نوشتيد
مردم!شما که فاطمش رو کشتيد مردم!دست از سرش بر نمي داريد
يارب!دل زارم داره مي خونه يارب!کاش اميري غريب نمونه
يارب!علي دفن ميشه مخفيونه يارب!بايد از غم يه دريا باريد
از خونه ي علي...

از خونه ي علي صدا مياد داره صداي عزا مياد
چشماشو بست بيچاره شديم ديدي آقامونو کشتند
واويلا- علي علي علي علي حيدر3

سلام داداشت امشب خون گريه مي کنه چون بابا بزرگ داده از دست دنيا اين شب من ازياد مبر خواهرم نوکرت داداشت

امشب دل آسمون پريشونه واويلا دل زينب کبري هم محزونه واويلا
با محاسن پر ز خون مرتضي واويلا داره فزت رب الکعبه مي خونه واويلا
ياره خدا بي قراره خدا علمدار خدا فرقش دوتا شده و واي عزاداره خدا يا علي
ديگه شب غمه عزاي عالمه هرچي بگم کمه گريونه فاطمه ز حال و روز مرتضي ياعليعلي علي علي